Tuin-Moes

Sinds de jaren 60 van de vorige eeuw is Nederland bezeten door grootschalige, industriële landbouw. Héél Nederland? Nee, een kleine nederzetting biedt moedig weerstand. Uit het oersaaie polderlandschap waar de toekomstboer met lood in de schoenen doorheen rijdt (hier voelt de voedseltransitie nog wel erg ver weg) reist in Almere-Oosterwold een nieuwe leefomgeving op.

Duurzame energie

Wie de woonomgeving wil verduurzamen, kan in Oosterwold op verkenning. Hier worden de mogelijkheden als in een wooncatalogus aan je gepresenteerd. Wonen in een kas, wonen in een hervormde woonwagen, wonen in een houten ‘druppel’, groot, klein, half onder de grond, hoog boven de grond, strak gazonnetje, wilde pluktuinen, het is er allemaal. En van alles krijg je zin om zelf te beginnen. Oosterwold geeft je duurzame energie. 

Eigen huis en tuin

Zo ook het huis en Tuin-Moes van Akke en Floris. Het voelde alsof we ons eigen huis van de toekomst in liepen. Prachtige leemgestuukte muren, met veel houten details. Alles zorgvuldig uitgezocht en afgewerkt. Het was goed te zien dat ze natuurliefhebbers zijn. Akke studeerde aan de biologisch dynamische landbouwschool Warmonderhof en Floris studeerde bos- en natuurbeheer in Velp en groeide op in een vogelaarsnest. Niet verrassend dus dat er nestkastjes hingen voor onder andere vleermuizen en uilen. Indrukwekkend is de wand voor oeverzwaluwen boven een zelf aangelegde waterpoel, die op een strategische plek in het uitzicht van het huis geplaatst is. Als fanatieke vogelaar, boer in spe en met de ambities van een zelfbouwhuis waande ik mij in mijn eigen toekomstdroom. 

Broodje poep

Duurzaamheid krijgt bij Akke en Floris in vele vormen handen en voeten. Het stel is erg creatief. Dit uit zich onder andere in hun gebruik van reststromen. Zo ontwerpt Floris koele kachels, gemaakt van oud ijzer. De aanduidbordjes voor de groenten zijn gemaakt van restjes van de gevelbekleding die over waren van de bouw en aan de bosrand stond een vuilcontainer die was omgebouwd tot tweepersoons slaapplaats. Werken met reststromen krijgt een nieuwe dimensie in het plotje waar graan en groenten wordt verbouwd op de resten van het composttoilet, om hier ooit een broodje poep van te maken! Een project dat zij doen samen met het bureau Fides Lapidaire.

Dicht bij je doelgroep

Vorig jaar begonnen ze met het aanleggen van hun half hectare groentetuin. De bedoeling was om dit jaar restaurants in de omgeving te bedienen. Toen de vraag van restaurants vanwege Corona wegviel, moesten ze iets anders verzinnen. Een oproep in de plaatselijke appgroep leverde ze binnen een dag genoeg zelfoogstleden op om van start te kunnen. Voor volgend jaar is er al een wachtlijst van zo’n 20 huishoudens! 

Op zoek naar de balans

De tuin wordt bestiert door het stel zelf. Best indrukwekkend dat zij dit voor elkaar krijgen, naast allerlei andere klussen en het opvoeden van twee kids. En ze maken het er zichzelf niet makkelijk vanaf: waar andere tuinders en boeren het plantgoed geregeld bij Jongerius in perspotjes bestelt, kweken Akke en Floris alles zelf op. Akke omschrijft haar manier van tuinieren als ‘klassiek biologisch’. Dat wil zeggen: werken met een wisselteeltschema, stevige grondbewerking en gebruik maken van dierlijke mest. Op haar eigen tuin wil ze uitvinden wat bij haar en de grond past. Zo wil ze graag gaan experimenteren met bodembedekking om de structuur, de voeding, de vochtgraad en de onkruidbalans te verbeteren. Niet alles in de tuin hoeft even aangeharkt te zijn. Het kikkertje dat tussen de plantjes zat is het hier helemaal mee eens. Genoeg bladgroen, schaduw en vocht om zich achter te verschuilen.

Naast kikkers lopen er ook wat kippetjes en erg koddige Ouessant schaapjes rond. Schapen van een piepklein ras dat niet te veel eet en makkelijk te verplaatsen is. Dit laatste is vooral handig aangezien ze aan buurtgenoten worden gehuurd als vervanging van de grasmaaier. Er wordt op die manier zo natuurlijk mogelijk gewerkt. Hoewel Floris met enige trots de capaciteiten van zijn Ferrari handtractor liet zien. “Maar de wormpjes dan”, reageerde Akke. In de grond woelen met een tractor komt de worm niet altijd ten goede, maar de groenten en de boer soms wel. Een afwegingsproces waar ze nog niet helemaal uit zijn. We komen over een jaar maar weer eens langs.